Erënnerung lieweg halen

All Joer ëm den 19. Mee gedenke mir eise 7 Lëtzebuerger Patrioten, déi 1944 am Konzentratiounslager Natzweiler-Struthof erschoss goufen.
 
Ënnert hinne war den Ernot Lorang, gebueren de 14. Januar 1922 zu Bieles. Säin Heemechtshaus, “An Houefen”, stoung vis-à-vis vun der Kierch. Am August 1942 huet de Gauleiter Gustav Simon déi “allgemeine Wehrpflicht” am besate Lëtzebuerg agefouert. Den Ernot huet sech dëser Zwangsrekrutéierung widdersat an ass a Frankräich an d’Géigend vu Les Ancizes a Clermont-Ferrand gaangen, wou hien zesumme mat anere Lëtzebuerger a franséische Partisane gehollef huet, alliéiert Piloten oder geflücht Krichsgefaangener iwwer d’Grenz ze schleisen. Si sinn duerch Kollaborateure mam Feind verrode ginn, an tëscht dem 13. a 15. Mäerz 1944 verhaft an an der Villa Pauly gefoltert ginn. Nom Transport an d’KZ Natzweiler-Struthof an de Vogesen den 18. Mee sinn si dunn, zesumme mat dräi Fransousen an engem Däitschen, am fréie Moie vum 19. Mee 1944 an der Kiselgrouf vum Konzentratiouns- an Aarbechtslager ouni Prozess erschoss ginn.
 
D’Äsche vun eise Patrioten (héros nationaux) si vu Lëtzebuerger Gefaangenen am KZ verstoppt, nom Krich vun enger Delegatioun op Lëtzebuerg bruecht an dunn zu Déifferdeng bäigesat ginn. Den Ernot a seng Frënn hunn, wéi vill Anerer och, hiert Liewe ginn, fir dass mir haut a Fridden a Fräiheet liewe kënnen. Mir wëlle si ni vergiessen an d’Erënnerung un si oprecht erhalen.